Gece tüm kelimeleri zehirledi
Artık mutlu sonla biten bir hikaye düşlemek mümkün değil
Ki sabahın nuruna dair ümitler
Ancak öyle düşlerde yaşardı
Gecenin zehri her birini bir bir öldürdü
Işık aydınlatmaz artık kör eder
Sevgi ısıtmaz dondurur
Anahtar açmaz artık kilitler
Ümit yaşatmaz öldürür
Gecenin kelimeleriyle dert bile anlatılmaz
Gecenin karanlığı sınırları kaldırır çünkü
Her şey birbirine karışır
Her şey hem gelecektir hem geçmiş
Hem mutludur hem mutsuz
Hem sonludur hem sonsuz
Gecenin zehri kelimelerin kıyametidir
Ardında diriliş olmayan
Bu dipsiz bataktan
Kurtulursa tek bir kelime kurtulur
Kurtarırsa tek bir kelime kurtarır
Aşk imiş ümidin tek sığınağı