Herkes kendisinin marangozudur
Ve utanç en keskin aletindir senin
Ne o senin de mi utancın bitti
Hiç mi utanmıyorsun şimdi
Kelimelerden teknelerin taşıdığı yükü
Çelik gemiler taşıyabilir mi sandın sen
Herkesin herkesle her şey olabildiği gibi
Sen de mi serinin bir parçasısın şimdi
Tesadüfen bir araya gelmiş bir atom güruhu
Ya da üst üste binmiş dalgaların dalgası
Bu musun yani sen
Bakınca olan bakmayınca olmayan
Ölmek için bile
Bir göze ihtiyaç duyan
Hatırla o kaybettiğin aleti
Bul ve çiz haddini
Ki o haddi ancak sen bilir ancak sen çizebilirsin
Ve utanç en keskin aletindir senin